Alicja w Krainie Czarów

Przejrzysta adaptacja i sprawna reżyseria Marka Ciunela sprawiają, że przedstawienie jakby przepływa z jednej sceny w drugą, zaskakując finałem. Scenografia Sebastiana Łukaszuka tworzy z tego spektaklu osobliwe dzieło sztuki, a muzyka Piotra Klimka przydaje całości rytmu i surrealistycznego nastroju. Bardzo ciekawy jest w tym spektaklu ruch sceniczny i układy choreograficzne Urszuli Pietrzak, zwłaszcza rozpoczynający część trzecią kadryl z homarami. Porywają też dzieci absurdalne piosenki, jak choćby ta, śpiewana przez Księżną, a zaczynająca się od słów: ,,Do synka swego mów surowo i bij go, jeśli kicha...

Anita Nowak, recenzja emitowana 1 stycznia 2017 na antenie Polskiego Radia Pik w "Śniadaniu z Muzami"

Przedstawienie w Baju Pomorskim posiada jedną ładną cechę – bardzo starannie, jakby wbrew chaosowi wydarzeń, budowany jest klimat niepewności i tajemniczości tak bliski powieści Carrolla. Oglądając je, nie należy jednak próbować podążać za opowieścią, czy też doszukiwać się teatralnych ekwiwalentów scen z książki. To spektakl, któremu należy się poddać i – jeśli okoliczności pozwolą – dać się wciągnąć w jego świat, bo obserwowanie go może być przyjemne. (...)

Joanna Ostrowska, Biały królik, teatralny.pl

"Alicja w Krainie Czarów" Marka Ciunela jest ambitnym pod względem estetycznym przedstawieniem, adresowanym do najmłodszych widzów. Osobliwa aura kreowana na scenie zaprasza dzieci do zanurzenia się w świat fantazji i inspiruje wyobraźnię.

Barbara Pitak-Piaskowska, Dziecięca groteska, Nowa Siła Krytyczna

Nie ulega wątpliwości, że najmniejszych widzów (oraz ich rodziców) przede wszystkim zachwyci warstwa plastyczna inscenizacji, gęsta od znaczeń, obrazów i zaskakujących elementów scenografii (...) Autor scenografii i kostiumów – Sebastian Łukaszuk (absolwent Komunikacji Wizualnej i Animacji na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu) w oprawę plastyczną przedstawienia tchnął zupełnie nowego, bardzo nowoczesnego ducha, choć nie widać tego od razu. Albowiem to, co rzuca się od razu w oczy, to widok rozbudowanego portalu maleńkiej sceny, pełnego tajemniczych elementów, z których najbardziej wyraźne są wielkie płaskorzeźby lokajów: Żaby i Ryby i chyba żaden z widzów nie spodziewa się, co się z nimi stanie w połowie spektaklu!

Aram Stern, trójkoAlicja w Baju, Menażeria