Ślub

"Oniryczność, malarskość i dystans budują w Ślubie Zbigniewa Lisowskiego tak absurdalną całość, że nie powstydziłaby się jej, jak sądzę, wyobraźnia samego Gombrowicza. (...) Toruńskie wystawienie dramatu formy to niebezpieczny senny świat. On rani, skłania do myślenia, intryguje i wciąga."

Teatr dla Was, Michalina Pietkiewicz, Przeczytaj

,,Spektakl Lisowskiego składa się z wielu nitek. Można je po kolei wysuwać niczym z wielkiego płótna i oglądać każdą z osobna. Wielość zapożyczeń i kontekstów doprowadza jednak chwilami do pewnego chaosu. Przedstawienie uderza wieloma bodźcami naraz (także dźwiękowymi). Można odnieść wrażenie, że twórcy momentami nie panują nad sceniczną materią. Nie do końca też rozumiem relacje między użytymi w widowisku piosenkami (m.in. Kultu, Lao Che) a tekstem Gombrowicza. Songi wydają się być raczej zwykłą audialną oprawą, wyrazem ekspresji maniakalnego Pijaka. Ale co dokładnie mają oznaczać? Nawiązanie do kontrkultury?"

Szymon Spichalski, Krwawy kostium Historii, TeatrDlaWas

"Reżyser ten obdarzony jest talentem niezwykłej wyobraźni, tworzy spektakle daleko wykraczające poza granice świata rzeczywistego. Jego produkcje – takie jak Makbet czy najnowszy premierowy Ślub – można porównać do podróży poprzez senne marzenia, w których irracjonalizm, absurd i katastrofizm zanurzają się w klimacie koszmaru. Lisowski konstruuje go z barw, kształtów, w które wręcz pompuje symbolikę, ukryte podteksty, skojarzenia i znaki dla wtajemniczonych. Bo oba przedstawienia realizują się w obecności inteligentnego widza, który podejmie wyzwanie i da się wciągnąć w ich deszyfrację. Lisowski zaprasza go do tajemnego sanktuarium, w którego korytarzach czekają obrazy wielkich mistrzów, te poddawane są często metafizycznej transformacji."

Teatr dla Was, Ilona Słojewska, Przeczytaj

"Ślub Gombrowicza w reżyserii Zbigniewa Lisowskiego to inscenizacja, której pozazdrościć może toruńskiemu Bajowi niejeden teatr dramatyczny. Przedstawienie nie tylko piękne i harmonijne wizualnie, ale przede wszystkim gęste od intelektualnych przesłań. Skrzy się od inscenizacyjnych pomysłów i znaczeniowych meandrów pod nimi ukrytych. To reżyserski i scenograficzny majstersztyk."

Teatr dla Was, Anita Nowak, Przeczytaj 

"Ślub to jedna z największych produkcji zespołu. Praca nad spektaklem trwała 4 miesiące. Akcja tekstu Witolda Gombrowicza przeniesiona została do pracowni Artysty, który kreuje na oczach publiczności widowisko." 

Radio PiK, Iwona Muszytowska-Rzeszotek, Posłuchaj

"Ślub Witolda Gombrowicza dotyczy tematów, które ten jeden z najoryginalniejszych polskich pisarzy drążył obsesyjnie: ról, w które wtłacza świat, a które narzucają formy zachowania sztuczne i puste, samotności, polskości. Tę właśnie, "pełną szaleństwa, boleśnie raniącą sztukę" - jak pisał Jerzy Jarocki, autor słynnej inscenizacji Ślubu - Baj Pomorski wystawił na swoje 70-lecie. Tym samym stał się pierwszą lalkową sceną, która sięgnęła po ten dramat."

Nowości, Mirosława Kruczkiewicz, Przeczytaj

"(...) Teatr Baj Pomorski z Torunia pokazał niezwykły plastycznie i inscenizacyjnie Ślub. To był jeden z najmocniejszych akcentów zakończonego w BTL festiwalu Metamorfozy Lalek."

poranny.pl, Zobacz

,,Wielkość Gombrowiczowskiego „Ślubu” Lisowskiego leży w formie i słowie, nie w scenografii, w senności języka, multimediach, a ponad wszystko zaś w tym, że próbował nas wpędzić w taki SEN, byśmy spętani codziennie narodowym awanturnictwem, choć na chwilę się uspokoili. Trzeba jednak pamiętać, że śniąc nie jesteśmy już tak atrakcyjni, jak na barykadach!

Aram Stern, SEN: to nie my mówimy słowa, lecz słowa nas mówią, menazeria