Tajemniczy zamek w Karpatach

Ilona Słojewska, W półoperowej krainie Vernelandu, www.teatrdlawas.pl

W tym spektaklu jest znakomite aktorstwo, świetna muzyka, porywające arie, kilka pokładów humoru oraz mistrzowska reżyseria.  A Juliusz Verne nadal fascynuje swym mistycznym światem pełnym technicznych wynalazków.

Autor scenariusza Vit Perina, adaptując powieść na scenę, ograniczył jej niepowtarzalny transylwański klimat na rzecz komedii pelnej humoru postaci, sytuacji, słowa. Żeby ten komizm w pełni przedstawić Perina użył różnorodnych środków ekspresji i wybiegów językowo-stylistycznych. Zważywszy jednak na podtytuł spektaklu, zawierający slowo "półopera", zastanawiam się czy przypadkiem nie napisąl libretta, opartego na romantycznej miłości hrabiego Teleka do Stilli. I prawdopodobnie nie mylę się, bowiem całość podzielona jest na swego rodzaju akty-sceny wprowadzające do sennego buduaru, górskiego saloniku, jadalni myśliwskiej, galerii zamkowej i zamkowego laboratorium. Dla teatralnej przxejrzystości reżyser powołuje postać Bożeny Ostrej, kustoszki, wprowadzającej nie tylko w tajemnice zamku w Karpatach, ale także w arkana sztuki operowej. Edyta Łukaszewicz-Lisowska doskonale wpisuje swą postać w komediowy klimat spektaklu.

Anita Nowak, Verne po czesku na toruńskiej scenie, www.teatrdlawas.pl

Autor scenariusza Vit Perina wzbogacił opowieść o kilka postaci, zmienił klimat z utworu emanującego grozą na typowo komediowy i wyposażył w happy end. Stilla nie umiera, a zostaje tylko zahipnotyzowana. Potem pod wpływem pocałunku Hrabiego budzi się. Baron nie ginie od wybuchu. Zresztą w ogóle nikomu nic złego się nie dzieje. Wręcz przeciwnie - na końcu kalecy zdrowieją, siostry syjamskie rozdzielają się, a wszyscy łączą się w pary. (...)

Ale w tym przedstawieniu najciekawszą sprawą jest operowa konwencja. A właściwie, jak to zapowiada program i kustosz Bożena - półoperowa. Jako że przeważa jednak tekst mówiony. Wzorem dawnych oper zakomponowana jest więc scena. Dominuje czerń i srebro. Jaskrawszych barw przydają tylko w razie potrzeby światła. Scena ma kilka głębi i kurtyn. A więc mamy tu teatr w teatrze. Pomysł nawiązujący do epoki Juliusza Verne, którą w sztuce charakteryzował m.in. wielki rozkwit opery, doskonale sprawdza się w umuzykalnionym zespole Baja.

Iwona Muszytowska-Rzeszotek, Premiera w Baju Pomorskim, Polskie Radio PiK

Janusz Kaczmarek, W toruńskim teatrze się dzieje, kulturaonline.pl